Vorige week zag ik in de bomen op het pad achter mijn tuin twee houtduiven. Zij (iets kleiner) raakte zijn snavel aan. Hij snavelde wel terug, maar daar bleef het bij. Vandaag ging het verder. Hij (iets groter dus) sprong op haar rug, bleef even zitten en viel er ruggelings af. Zij bleef tegen hem aankruipen en met haar snavel de zijne aanrakend, maar daar bleef het bij. Een uur later vloog zij naar een andere tak. Hij vloog haar achterna en begon te buigen en zijn staart te spreiden. Hij begint het te begrijpen.
Terwijl ik dit bekeek en er over dacht realiseerde ik mij opeens dat dit het enige paar is. Normaal, de afgelopen jaren, zitten er zo’n 8 tot 10 paar, denk ik mij te herinneren, in de bomen. Ik had dat ook eigenlijk moeten merken aan het strooivoer. Ik heb dat dit jaar eenmaal neergezet en vorige week vrijwel geheel weer moeten weggooien: er was nauwelijks van gegeten.
Goed uitkijkend, zag ik tenslotte ook maar één tortelduif. De afgelopen jaren zag ik steeds wel minstens 2 paar.
Waar zijn de duiven gebleven? Afgelopen jaren zag ik af en toe een sperwer en soms een aanval op de vogeltjes, maar dit jaar nog niet. Ook laten de kleine vogeltjes geen angstig gedrag zien. Er lopen veel katten in de tuinen, maar dat valt ook de laatste tijd mee. Ik heb ook geen sporen van een aanval van katten gezien.
Kauwen komen er nu al enige tijd niet, maar ik zie wel grote vluchten zwermen. Met regelmaat komt een ekster eten. Ook de bonte specht is er enkele keren per dag. Een klein groepje spreeuwen en enkele merels, nu wat agressiever naar elkaar. Alleen de weinige duiven is dus opvallend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten