zaterdag 28 juli 2012

Abrikozen op siroop


Ik zag bij de Turkse winkel fraaie abrikozen en besloot abrikozen in te maken. Ik koos voor een recept uit: Anna Spreng, Margrit Bühler. Compleet handboek Inmaken en bewaren.

Het viel erg tegen om de abrikozen te ontvellen. Uiteindelijk lukte het nadat ze twee minuten in kokend water waren gedompeld. Ontvellen is eigenlijk niet eens nodig. Bovendien verlies je zo toch smaak.

Ik pocheerde de abrikozen 5 minuten in een lichte siroop van 125 g suiker op 1 l water met het sap van 1 citroen. Ik vulde er gesteriliseerde Weckpotjes van 290 ml mee. De abrikozen zakten behoorlijk in, zodat ik uiteindelijk maar drie potjes nodig bleek te hebben. De siroop kookte ik nog even op en goot dat over de abrikozen. Ik hield de helft van de siroop over.

Dit is het resultaat:














Een volgende keer volg ik het recept van de Guide 2 Fruit and Fruit Products: dat lijkt me een veiliger en gemakkelijker procedure.


vrijdag 27 juli 2012

Soep wecken, ijs maken

Gisteren wilde ik aardbeienijs maken. De supermarkt had echter geen aardbeien. In vakantietijd wordt er kennelijk toch zuiniger ingekocht.

Omdat ik toch energie over had, besloot ik tomatengroentensoep in te maken.

Op Weckonline staat 30 minuten inmaken op 90°C. In het WECK-inmaakboek staat 60 minuten op 100°C. Ik koos voor 30 minuten op 90°C.

In de rebound ga ik vanavond alsnog aardbeienijs maken: 500 g aarbeien nakijken/schoonmaken en kroontjes verwijderen. Pureren met 75 g basterdsuiker en het sap van 1 citroen. In de koelkast koud laten worden en in de ijsmachine laten bevriezen. Halverwege 250 ml slagroom erbij schenken en verder tot ijs laten draaien.

Bootsmannetje

Eergisteren trof ik in mijn bierglas een op een bootsmannetje lijkend insect. Vanmiddag kwam op mijn snijplank een heel klein insectje, lijkend op een mini-bootsmannetje (ca. 3 mm groot) gevlogen.

Wikipedia erop nagekeken. Jonge bootsmannetjes zouden niet kunnen vliegen, maar deze beide bootsmannetjes deden dat wel.

Stom dat ik er geen foto's van heb gemaakt.

maandag 23 juli 2012

Vijgenjam

De potjes vijgenjam zijn al op. Ik kan dus niet veel over de houdbaarheid zeggen. Ze waren wel heel lekker.

Abessijnse gladiolen

Al enkele jaren achtereen kocht ik bolletjes van de Abessijnse gladiool, die ik pootte in een pot. De afgelopen 2 jaar kwamen ze echter niet in bloei. Hoewel ze heel goedkoop zijn (de potgrond, waarin ik ze plant is waarschijnlijk duurder), bedacht ik vorig jaar dat het de laatste keer was. Ik besloot tot een experiment. Ik liet de kluit uitdrogen, daarna heb ik de bolletjes schoongemaakt. De meeste bollen waren leeg en onder de lege bol hadden zich een of meerdere kleine bolletjes gevormd. De hele kleintjes heb ik weggezeefd. De grotere heb ik in een warme kamer laten overwinteren.
Afgelopen voorjaar heb ik ze in een pot geplant en buiten gezet. Het blad groeide goed, maar door het slechte weer vreesde ik dat het helaas niets zou worden. De afgelopen dagen verschenen er echter knoppen en vandaag is er de eerste bloem.


Helaas geen geur, maar verder ben ik tevreden.

zondag 1 juli 2012

Vijgenjam

Bij de Turkse winkel lagen verse vijgen. Bovendien waren ze in de aanbieding. Op mijn vraag wanneer het het seizoen voor vijgen was, keek de winkelier wat bevreemd. Deze vijgen waren uit Brazilië en nu perfect.

Uit de groenten en fruitkalender kon ik opmaken dat het seizoen van september tot december loopt. Elders zag ik een recept voor vijgenjam, waarin begin oktober wordt genoemd.

De vijgen zagen er goed uit. Het restje vijgenjam, dat ik nog van onze vakantie in Italië over had, was toch gaan schimmelen. Dus ik moest vijgenjam maken.

Ik kocht 500 g vijgen, sneed ze in kleine stukjes en mengde het met 250 g geleisuiker speciaal van van Gilse en sap van een halve citroen en liet dat een nacht macereren.

Vanochtend steriliseerde ik 4 jampotjes van 220 ml 10 minuten in de oven op 120° C, samen met de jamtrechter. De deksels kookte ik 10 minuten uit, samen met de soeplepel (en een garneerpincet om de deksels uit het kokende water te vissen; op Amerikaanse sites zie je handige staafjes met een magneet daarvoor (hier bijvoorbeeld), maar die heb ik nog niet kunnen vinden hier).

De gemacereerde vijgen kookte ik 1 minuut; daarna vulde ik de potjes ermee; 3 potjes en nog een klein schepje voor het vierde potje.


Dit is het resultaat. Het gaat om de inhoud, niet over het design van deksel en etiket.

Over smaak en houdbaarheid hoop ik later te berichten.
Deze website en deze zijn een bezoek waard.