Behalve het knippen van de heggen rondom mijn tuin, vanaf half mei tot half oktober zo’n 5 keer en in het voorjaar alle resten van de vaste planten versnipperen is er nog een klus: het snoeien van de rozen. Er is daarover veel informatie in boeken en op verschillende websites (zie bijvoorbeeld hier en hier).
Romke van de Kaa nuanceert een en ander weliswaar in zijn boek Buiten de perken. Bovendien heb ik als tuinthema: de verwilderde tuin.
Desalniettemin: in mijn voortuin staat een klimroos. Volgens de vroegere bewoonster van mijn huis, de vroegere buurvrouw aan de ene kant en de buurvrouw aan de andere kant staat deze roos er sinds begin jaren 30, dus bijna tachtig jaar. Dat schept toch wel een verplichting. Nadat we er kwamen wonen heb ik een jaar of twee - drie gekeken naar de roos en er over nagedacht en toen besloten de snoeischaar te hanteren. Dit leidde inderdaad tot uitbundige groei en bloei, maar dat verminderde al snel en afgelopen jaar waren er niet veel bloemen meer.
Afgelopen week heb ik de roos opnieuw gesnoeid.
De andere rozen laat ik met rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten