De slager adverteerde met saltimbocca. Ik bedacht dat caponata daar wel goed bij zou smaken.
Voor het recept, zie onder meer hier.
Dit keer gebruikte ik courgette in plaats van aubergine. In plaats van azijn (balsamico of wijnazijn) gebruikte ik nar ekşisi en pistachenoten in plaats van pijnboompitten.
Ik was er zelf tevreden over.
Caponata is niet een gerecht om in kleine hoeveelheden te maken, dus zocht ik op internet naar een recept om in te maken.
De enkele recepten die ik vond, leken me niet echt lekker: de caponata wordt dan tot een soort jam gekookt en daarna ingemaakt (zie hier of hier). En deze site maakt het ook niet helder.
Enigszins vergelijkbaar is een recept van le Parfait voor het inmaken van ratatouille.
En misschien hoort caponata wel een jamachtige structuur te hebben, zoals ik het nu maak vind ik het juist lekker.
Mogelijk is een oplossing om het glas heet te vullen, af te dekken met een laagje olie en na afkoelen (en vacuüm geworden) in de koelkast bij een temperatuur < 4 ° te bewaren.
zondag 23 augustus 2015
vrijdag 21 augustus 2015
Oogst uit eigen tuin
Dit jaar geen wespennest in de tuin, maar wel veel wespen op het fruit. Dat maakt het plukken wel een hachelijke zaak:
Paté
Een van de redenen om dit blog te schrijven was om terug te zoeken hoe een eerder experiment was geslaagd.
Gisteren maakte ik een paté en dacht dat uit het hoofd te kunnen. Vandaag geproefd en het resultaat: te zout!
Teruglezend in oude recensies (en op het blog): 12 g / kg farce is meer dan genoeg; en als je een roze kleur wilt behouden: 1/2 om 1/2 zout / colorozo. (N.B.: een van mijn eerste paté's was met 22 g zout / kg farce!, en zie bijvoorbeeld ook dit recept: http://www.leparfait.fr/recette/pate-de-foie-au-poivre-vert_266; ik had nu 15 g op 1 kg gebruikt.)
Ik kruidde de paté met 2 sjalotjes en 3 tenen knoflook, gesnipperd, 2 g patékruiden (10 g witte peper, 6 g kaneelpoeder, 4 g gemalen kruidnagel, 4 g gemalen nootmuskaat, 3 g gemberpoeder, 3 g gemalen koriander: Michael Ruhlman & Brian Polcyn. Charcuterie. The craft of salting, smoking and curing.), 1 g zwarte peper en 50 g pistachenoten. De extra peper is overbodig. Ik mengde er 1 ei door; ook overbodig, als je de farce goed koud houdt en goed dooreenkneed.
Ik dekte de paté af met dunne plakjes keelspek en gaarde het in de oven bij 220°C in een waterbad tot een kerntemperatuur van 65°C. De beoogde bruining van het spek trad wel op, maar het spek was in elkaar gekrompen en bedekte de paté niet meer. De paté zelf was niet gebruind en in de smaak proefde ik geen effect.
Een langzame garing in de oven op 85° C tot een kerntemperatuur van 65° geeft een - denk ik - even goed, zo niet beter effect.
Gisteren maakte ik een paté en dacht dat uit het hoofd te kunnen. Vandaag geproefd en het resultaat: te zout!
Teruglezend in oude recensies (en op het blog): 12 g / kg farce is meer dan genoeg; en als je een roze kleur wilt behouden: 1/2 om 1/2 zout / colorozo. (N.B.: een van mijn eerste paté's was met 22 g zout / kg farce!, en zie bijvoorbeeld ook dit recept: http://www.leparfait.fr/recette/pate-de-foie-au-poivre-vert_266; ik had nu 15 g op 1 kg gebruikt.)
Ik kruidde de paté met 2 sjalotjes en 3 tenen knoflook, gesnipperd, 2 g patékruiden (10 g witte peper, 6 g kaneelpoeder, 4 g gemalen kruidnagel, 4 g gemalen nootmuskaat, 3 g gemberpoeder, 3 g gemalen koriander: Michael Ruhlman & Brian Polcyn. Charcuterie. The craft of salting, smoking and curing.), 1 g zwarte peper en 50 g pistachenoten. De extra peper is overbodig. Ik mengde er 1 ei door; ook overbodig, als je de farce goed koud houdt en goed dooreenkneed.
Ik dekte de paté af met dunne plakjes keelspek en gaarde het in de oven bij 220°C in een waterbad tot een kerntemperatuur van 65°C. De beoogde bruining van het spek trad wel op, maar het spek was in elkaar gekrompen en bedekte de paté niet meer. De paté zelf was niet gebruind en in de smaak proefde ik geen effect.
Een langzame garing in de oven op 85° C tot een kerntemperatuur van 65° geeft een - denk ik - even goed, zo niet beter effect.
zondag 2 augustus 2015
Stormschade
Naast de omgewaaide appelboom heeft de storm van 25 juli nog meer schade in de tuin aangericht: toen we vorige week zondag terugkwamen van kamperen lagen er twee zware takken (zo'n 4 m lang en circa 15 cm doorsnede) in de tuin.
Ik heb de takken wel op het plaatsje achter in de tuin gelegd, zodat ze niet meer op de struiken en boompjes lagen. Deze hadden opmerkelijk weinig schade; alleen de takken van de fuchsia hangen alle kanten op.
Gisteren heb ik de takken opgeruimd: de dunne zijtakken tot een doorsnede van 4 cm heb ik in de verhakselaar versnipperd en het strooisel over de tuin verspreid. Dikkere zijtakken en de hoofdtak heb ik in stukken gezaagd en de stukken op de takkenhoop, die in het tussenpad achter mijn tuin ligt, gegooid.
Er hangen nog wel afgebroken (dikke) takken in de bomen achter mijn tuin.
Ik ben benieuwd wanneer er een (re)actie komt op mijn mailtje daarover.
Ik heb de takken wel op het plaatsje achter in de tuin gelegd, zodat ze niet meer op de struiken en boompjes lagen. Deze hadden opmerkelijk weinig schade; alleen de takken van de fuchsia hangen alle kanten op.
Gisteren heb ik de takken opgeruimd: de dunne zijtakken tot een doorsnede van 4 cm heb ik in de verhakselaar versnipperd en het strooisel over de tuin verspreid. Dikkere zijtakken en de hoofdtak heb ik in stukken gezaagd en de stukken op de takkenhoop, die in het tussenpad achter mijn tuin ligt, gegooid.
Er hangen nog wel afgebroken (dikke) takken in de bomen achter mijn tuin.
Ik ben benieuwd wanneer er een (re)actie komt op mijn mailtje daarover.
Appelboom
Gisteren de appelboom gerooid. Hij was met de storm van vorige week nog verder uit het lood geslagen en wiebelde nu alle kanten op.
Ik had hem als stekje van mijn schoonzus gekregen. Het was een Gloster. Je schijnt appels niet te kunnen stekken (m.u.v. de stekappel), maar het was haar wel gelukt.
Hij hing al uit het lood, maar stond nog wel stevig. Bij het rooien zag ik hoe dat kwam. De grote wortels waren als een knots om elkaar gedraaid: kennelijk te lang in de pot laten staan.
Overigens neem ik met ambivalentie afscheid: de boom had pas een keer gebloeid.
Ik had hem als stekje van mijn schoonzus gekregen. Het was een Gloster. Je schijnt appels niet te kunnen stekken (m.u.v. de stekappel), maar het was haar wel gelukt.
Hij hing al uit het lood, maar stond nog wel stevig. Bij het rooien zag ik hoe dat kwam. De grote wortels waren als een knots om elkaar gedraaid: kennelijk te lang in de pot laten staan.
Overigens neem ik met ambivalentie afscheid: de boom had pas een keer gebloeid.
zaterdag 1 augustus 2015
Zaterdagavond
ratatouille, gebakken aardappelen en een lamskarbonade met pesto.
De truc is de aubergine apart bruin en gaar te bakken en daarna alles te mengen. Dit keer met jalapeñopeper.
Abonneren op:
Posts (Atom)